ikona I

Baza wiedzy

7 ZASAD PROJEKTOWYCH DLA ZBUDOWANIA BEZPIECZNEJ I SKUTECZNEJ INSTALACJI REKUPERACJI

Wydajna i bezpieczna instalacji wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła, zwanej potocznie rekuperacją powinna być wykonana zgodnie z kilkoma regułami.

Odejście od podstawowych zasad, które są oparte nie tylko na normach i wytycznych, ale również na doświadczeniu instalatorów może spowodować kilka niepożądanych konsekwencji, takich jak:

– głośna praca instalacji

– skraplanie się wody w kanałach

– nadmierne zużycie prądu

– brak oczekiwanego odzysku ciepła

– nieszczelności, a co za tym idzie niekontrolowane straty energii

Aby tego uniknąć należy dostosować się do 7 ważnych reguł:

    1. LOKALIZACJA REKUPERATORA
      • Pomieszczenie suche i ogrzewane – należy zwrócić uwagę na zalecenia producenta centrali dotyczące temperatury otoczenia
      • Powinien być możliwy dostęp do rekuperatora – wymiana filtrów, dojście do automatyki, prace serwisowe
      • Dostęp do kanalizacji (przy pracy rekuperatora w temperaturach otoczenia poniżej 0°C należy zabezpieczyć odpływ kondensatu przed zamarzaniem)
      • Dostęp do instalacji elektrycznej (często też do Internetu)
    2. DOBÓR REKUPERATORA
      • Odpowiedni spręż dyspozycyjny – aby pokonał opory przepływu instalacji (ok. 150-200 Pa dla wydatku powietrza przy pracy na 70% wydajności). Należy pamiętać o oporze urządzeń peryferyjnych jak np. chłodnica, nagrzewnica, czy dodatkowe filtry
      • Sprawność odzysku ciepła:

• Rodzaj wymiennika ciepła: przeciwprądowy, entalpiczny, obrotowy

• Odzysk wilgoci z powietrza wywiewanego lub jego brak

  • Sposób podejścia do rekuperatora – króćce od góry, od boku
  • Sposób montażu rekuperatora – na ścianie, stojący, podwieszany pod sufitem
    1. LOKALIZACJA CZERPNI
      • Odległość dolnej krawędzi otworu wlotowego co najmniej 2 metry od poziomu terenu
      • Preferowana północna lub wschodnia elewacja
      • Daleko od źródeł zanieczyszczeń (np. zapachów – miejsce składowania odpadów lub pyłów – polna droga)
      • Czerpnie dachowe nie są zalecane
    2. LOKALIZACJA WYRZUTNI
      • Przeciwległa ściana sąsiedniego budynku z oknami oddalona co najmniej 10 metrów, bez okiem 8 metrów
      • Okna znajdujące się na tej samej ścianie oddalone w poziomie co najmniej 3 metry, a poniżej lub powyżej wyrzutni 2 metry
      • Czerpnia usytuowana na tej samej ścianie poniżej lub na tym samym poziomie oddalona co najmniej 1,5 metra
      • Odległość wyrzutni dachowych nie powinna być mniejsza niż 3 metry od:
        • krawędzi dachu, poniżej której znajdują się okna
        • najbliższej krawędzi okna w połaci dachu
        • najbliższej krawędzi okna w ścianie ponad dachem
      • Możliwość zastosowania czerpnio-wyrzutni jednoelementowej
    3. MIEJSCE MONTAŻU PIONÓW WENTYLACYJNYCH
      • Najczęściej w rogach pomieszczeń – preferowane pomieszczenia gospodarcze, garderoby
      • W zaprojektowanych szachtach wentylacyjnych
    4. WYZNACZENIE TRASY KANAŁÓW WENTYLACYJNYCH
      • Miejsce montażu systemu rozdzielaczowego:
        • W przestrzeni sufitu podwieszanego
        • W stropie
        • W warstwie izolacji stropu międzykondygnacyjnego
        • Na strychu
      • 3 „złote” zasady montażu kanałów elastycznych VENTIFLEX® VTX-DN75 i DN90:
        • Minimalna zalecana długość kanału pomiędzy rozdzielaczem, a skrzynką rozprężną powinna wynosić 3-4 metry
        • Maksymalna zalecana długość kanału pomiędzy rozdzielaczem, a skrzynką rozprężną powinna wynosić 12-14 metrów (w przypadku dłuższych odcinków „dodajemy” dodatkowe kanały, w celu zmniejszeniu oporów przepływu)
        • W obrębie jednego rozdzielacza zaleca się, aby długość najkrótszego odcinka kanału stanowiła połowę długości najdłuższego odcinka
    5. DOBÓR IZOLACJI KANAŁÓW WENTYLACYJNYCH
      • Jeżeli instalacja rozdzielaczowa prowadzona jest w tzw. strefie ciepłej nie ma konieczności jej izolowania (jeżeli powietrze wykorzystywane jest do chłodzenia budynku, wówczas należy dobrać grubość izolacji min. aby nie występowało wykroplenie wilgoci)
      • Dla pionów oraz dla kanałów izolacji rozdzielaczowej w przypadku prowadzenia w przestrzeniach poza „strefą ciepłą”: